કદી આંખમાંથી ઊડી જાય પંખી
કદી આંખ વચ્ચે પડી ન્હાય પંખી.
અટારી નીચે વ્રુક્ષ ઊગ્યું’તું મનમાં
વિચારો થઇ આજ અટવાય પંખી.
કરી પાંખ પહોળી ઉભય ગાલ ઉપર
તમારા ચહેરાનું મલકાય પંખી.
નર્યા ફૂલ વચ્ચે રહી રહીને થાકયું.
હવે શબ્દ થઇને આ અંકાય પંખી.
પણે ડાળ આંબાની ટહુક્યા કરે છે,
પણે રાત અ આખી શું વેરાય પંખી.
હજી જીવું છું એનું કારણ છે એક
હજી શ્વાસમાં એક સંતાય પંખી.
– રાવજી પટેલ
કદી આંખ વચ્ચે પડી ન્હાય પંખી.
અટારી નીચે વ્રુક્ષ ઊગ્યું’તું મનમાં
વિચારો થઇ આજ અટવાય પંખી.
કરી પાંખ પહોળી ઉભય ગાલ ઉપર
તમારા ચહેરાનું મલકાય પંખી.
નર્યા ફૂલ વચ્ચે રહી રહીને થાકયું.
હવે શબ્દ થઇને આ અંકાય પંખી.
પણે ડાળ આંબાની ટહુક્યા કરે છે,
પણે રાત અ આખી શું વેરાય પંખી.
હજી જીવું છું એનું કારણ છે એક
હજી શ્વાસમાં એક સંતાય પંખી.
– રાવજી પટેલ
No comments:
Post a Comment